Glencoe - Buachaille Etive Beag
Glencoe
Glen Coe is een grote vulkaanvallei in de Schotse Hooglanden. De vallei is in de ijstijd door een gletsjer uitgesleten, en heeft een brede U-vorm. De vallei is genoemd naar de erdoorheen stromende rivier de Coe.
De vallei was van oudsher bezit van de Clan Donald, maar het grootste deel is nu in handen van de National Trust for Scotland, die het als natuurgebied beheert. Met Glen Coe verbonden is het zogeheten Bloedbad van Glencoe (Massacre of Glencoe) in 1692, waarbij onder leiding van de Engelse kapitein Robert Campbell 37 mannen van de Clan Donald werden afgeslacht en zeker veertig vrouwen en kinderen omkwamen doordat zij dakloos geworden waren na het platbranden van hun huizen. Dit alles gebeurde terwijl de ruim honderd soldaten van Campbell de gastvrijheid van de Clan MacDonald genoten. De aanleiding was vermoedelijk dat het hoofd van de Glencoe-MacDonalds, Alasdair MacIain, niet op tijd een eed van trouw aflegde aan koning William III. (Bron: Wikipedia)
13.08.2017
Extract uit het reisverslag 2017 - Yorkshire Dales, Lake District & Schotland
Een grijze dag. In het beste geval zien we af en toe een streepje zon, maar regen zal ons met zekerheid ook te beurt vallen. De toppen van de munro's in de vallei van Glencoe zitten in de wolken.
Onze wandeling van vandaag gaat in theorie tot 958m hoogte waar we dan een zicht zouden moeten hebben op de vallei van Loch Etive en Loch Etive zelf … tenminste als de wolken optrekken. Terwijl we stijgen (een non-stop klim van 800m) komen er regelmatig wolken vanuit het dal naar boven, maar echt volledig klaar wordt het niet. Wanneer we voor de laatste 150m van de klim staan, is duidelijk te zien dat dit over een vrij smalle en steile graat gaat. Daar gaat de hoogtevrees met grote kans parten spelen. Omdat daarenboven de mist ons parten blijft spelen en we niet het verhoopte vergezicht hebben, besluiten we dat niet Stob Dubh (958m) maar de wat lager gelegen Stob Coire Altruim (we meten op dat moment een hoogte van 904m) onze eindbestelling wordt.
Wanneer we terug afdalen, is regen van de partij. We sluiten deze vakantie af met een weertje dat typerend is geweest voor deze reis: vaak grijs, grillig, wisselvallig (maar als de zon er doorkomt: ronduit magisch mooi). Wanneer we verder door de vallei van Glencoe rijden, stoppen we nog enkele keren voor een foto, maar spijtig genoeg oogt het allemaal toch wat somber … maar dat kan ook met het gevoel te maken hebben dat we nu echt wel op de terugweg zijn en het actieve deel van deze reis er nu echt wel op zit.
Rond 16u zijn we terug aan Loch Lomond en trekt het wonderwel volledig open … dit weer hadden we deze voormiddag moeten hebben :-(. We eten onderweg nog iets en rijden verder door tot voorbij de Yorkshire Dales. We zetten ons te slapen aan een tankstation. De GPS geeft aan dat we nog een 5-tal uur te rijden hebben tot Dover. Dat betekent dat het moet lukken om een dag eerder thuis te zijn dan initieel gepland. We zullen dat dan wel met P&O nog geregeld moeten krijgen, maar dat zien we morgen wel.